|
|
|
|
Redskin Challenge 2007; Gilze-Rijen, 12 september 2007
Oefenen met de 11 LMB; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye
Op maandag 11 tot en met donderdag 13 september 2007 vond de oefening Redskin Challenge plaats. Deze paraatheidoefening
speelde zich grotendeels af in het oosten van Zeeuws-Vlaanderen. De kern van deze oefening is het geïntegreerd optreden
van lucht- en grondeenheden in een efficiënt samenwerkingsverband.
Helikopterbemanningen van de Koninklijke Luchtmacht worden tijdens de oefening Redskin Challenge onder andere opgeleid voor
een geïntegreerd optreden van grond- en luchteenheden, in het kader van de ISAF III missie in Afghanistan. De focus van de
training is het veilig en efficiënt samenwerken tussen de verschillende deelnemende eenheden. Grondeenheden van de Koninklijke
Landmacht worden in dit scenario tijdens Close Air Support acties en Close Combat Attacks ondersteund door Apache helikopters
van vliegbasis Gilze-Rijen en Chinook en Cougar transporthelikopters van de vliegbasis Soesterberg. Naast de Nederlandse
helikoptervloot, vliegen er ook twee Duitse Bo-105 Bölkow helikopters mee tijdens de oefening. Deze twee helikopters worden
vooral voor verkenningsdoeleinden ingezet tijdens de missie. Naast de samenwerking met grondtroepen beoefenen de deelnemers
ook de samenwerking tussen helikopters en gevechtsvliegtuigen. De helikopters voeren verkenningen uit en vliegen grondeenheden
in op gevaarlijke locaties. De oefening speelt zich uitsluitend in de daglichtperiode af tussen acht uur in de ochtend en half
vijf in de middag.
Het scenario van de oefening speelt zich af op het zweefvliegveld van Axel in Zeeuws-Vlaanderen. Op de woensdagmorgen verkennen
initieel twee Duitse Bölkow heli- kopters de aanvliegroute naar het zweefvliegveld in Axel. Al gauw hebben de eenheden in de
gaten dat er bij het Verdronken Land van Saeftinghe op de dijk lucht- afweergeschut met een radarsysteem is geplaatst. De
formatie van de Diablo vlucht die uit vier Apaches bestaat besluit zich op te splitsen nadat dit nieuws door- gedrongen is.
Twee Apache gevechtshelikopters nemen nadat dit nieuws is doorgegeven door de Duitsers de uitschakeling van het vijandelijke
luchtafweer voor hun rekening. De andere twee Apaches vliegen met de Chinook en de Cougar trans- porthelikopters mee. Ze begeleiden
deze toestellen naar de landing zone waar de militairen worden afgezet. In deze transportheli’s zitten twee eenheden, namelijk:
de
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
‘Red Devils’ van de C-Compagnie van 12 Infanteriebataljon en de ‘Air Assault’ eenheid van het Regiment Van Heutsz. Het doel van
deze luchtmobiele
infanteristen is om direct na landing contact te maken met enkele militairen die onder de vlag van de Verenigde Naties opereren.
Een groep van vijftig burgers die werkzaam zijn bij Shell en Dow Chemical hebben een veilig onderkomen gezocht bij de troepen
van de VN. De veiligheidssituatie is echter zo laag dat onmiddellijke versterking is aangevraagd bij de autoriteiten. Het
doel van de missie is om deze burgers zo snel en veilig mogelijk te evacueren uit dit vijandelijke gebied.
De oefening Redskin Challenge startte voor mij al vroeg. Ik was om negen uur al op de vliegbasis omdat ik wist dat er een aantal
helikopters zouden arriveren vandaag. Gilze-Rijen was het verzamelpunt voor alle helikopters die meededen aan deze oefening. Dit
betekende dus dat de Chinooks en Cougars van Soesterberg eerst naar Gilze-Rijen kwamen om de militairen van de 11e LMB op te halen.
Het was al snel duidelijk dat er vandaag flink gevlogen ging worden op Gilze-Rijen. Er stonden al vier Apaches op het platform toen
ik aankwam. Het duurde niet lang voordat ook de Bölkows van de Duitse landmacht werden buiten gezet. De twee Bölkows waren afkomstig
van Fritzlar en waren beide uitgerust met TOW raketbuizen aan de zijkanten. De helikopters van Soesterberg verschenen aan de
horizon na een half uur. Eerst arriveerden de twee Cougars en vijf minuten later de twee Chinooks. Het weer was erg goed, want de
lucht was strak blauw. De zon stond op dit tijdstip van de dag nog in het oosten. Dit is op deze locatie perfect voor de fotografie.
Alle helikopters zouden landen op het platform van het 301 Squadron. De Cougars draaiden exact op het juiste moment naar het platform
toe. Ik was hierdoor in staat om een aantal geweldige foto’s te maken. Ook de Chinooks deden een paar minuten later hetzelfde. De
Chinooks zaten alleen nog lager toen ze indraaiden naar de voorste rolbaan. De Chinooks waren beide uitgerust met gunners die in
de zijdeuren stonden en eentje die achter op de laadklep zat. Tijdens het taxiën van de Chinooks naar het platform toe kon ik nog een
serie geweldige foto’s maken van deze grote helikopters.
De eerste helikopters die werden opgestart, waren de twee Duitse Bölkows. Beide helikopters stonden met de achterzijde naar mij
toe geparkeerd op het platform. Hier viel dus niet veel van te maken. Het licht dat op de helikopters stond op het platform was
wel geweldig. Toen de Duitsers eenmaal in beweging kwamen zag ik al snel dat ik vandaag geluk had. De vliegers van beide helikopters
kozen ervoor om te vertrekken via de voorste rolbaan. Beide Bölkows vlogen op een meter hoogte over de rolbaan heen naar de startbaan.
Dit werden echt de foto’s van de dag. Vooral bij de bochten van de rolbaan was het spectaculair fotograferen. Meteen achter de Bölkows aan
verschenen er twee Apaches die hetzelfde deden. De Bölkows en de Apaches vertrokken samen naar het westen. Ondertussen waren de
overige helikopters ook opgestart. Er stonden nu zes helikopters warm te draaien op het platform, namelijk: twee Apaches, twee
Cougars en twee Chinooks. De helikopters stonden te wachten op de baan op de twee Apaches die nog op het platform stonden. Alle
helikopter gingen tegelijk in een hover boven de baan. De helikopters hingen allemaal met hun achterzijde naar mij toe. Dit was
een unieke foto, want ik had dit nog nooit eerder gezien. De helikopters bleven een paar minuten hangen op deze positie voordat
ze vertrokken. Ook deze helikopters vertrokken naar het westen. Nadat de helikopters waren verdwenen in het westen zat mijn bezoek
aan Gilze-Rijen erop. Ik zou niet meer wachten op de terugkeer van al deze helikopters. Dit duurde meer dan twee uur omdat de
helikopters allemaal naar Zeeland waren voor de oefening. Ik had immers de buit binnen dus ik kon met deze score naar huis gaan.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|