|
|
|
|
Fliegerstaffel 19; Sion, 18 maart 2013
De Zwitserse Luchtmacht, deel 2; Tekst en Afbeeldingen door Alex van Noye
Het tweede staffel dat deel uitmaakt van Fliegergeschwader 14 is Fliegerstaffel 19. Deze eenheid is een van de Zwitserse
militie-eenheden en bestaat bijna volledig uit reservisten. De eenheid is uitgerust met de Northrop F-5E Tiger. De eenheid
staat enkele keren per jaar gestationeerd op Sion in het zuiden van het land.
Fliegerstaffel 19 is een van de oudere eenheden van de Zwitserse luchtmacht. De eenheid is in het leven geroepen toen het
Duitse leger in de jaren 30 steeds sterker werd. Ondanks dat Duitsland geen leger mocht hebben als gevolg van de Eerste
Wereldoorlog, werd het Duitse leger met een hoog tempo opgebouwd. De Zwitserse Bondsraad besloot in april 1936 dat het nodig
was om de verdediging van het land drastisch aan te scherpen. Een belangrijk aspect hierbij was de verbetering van de
luchtverdediging. Vanaf oktober 1936 werd op bevel van het federale parlement met toestemming van de Bondsraad het leger
vergroot. Vanaf januari 1938 was het versterkte Zwitserse leger grotendeels opgebouwd. Op basis van dit bevel werden er
21 nieuwe staffels aangesteld voor de luchtverdediging van het land. Het huidige Fliegerstaffel 19 was een van deze
eenheden die toen zijn opgericht. Tijdens de mobilisatie werd Staffel 19 uitgerust met de Dewoitine D-27 welke afkomstig
was van Staffel 21. Deze eenheid was ondertussen overgestapt op de Messerschmitt Bf-109. De D-27 was het eerste vliegtuig
van de Zwitserse luchtmacht dat geheel van metaal was gebouwd. Het toestel werd geïntroduceerd in 1928. In mei 1940 kreeg
Staffel 19 de beschikking over de in licentie gebouwde Morane D-3800. Dit was het eerste moderne gevechtsvliegtuig dat bij
de eenheid in dienst werd gesteld. De toestellen zouden tijdens de Tweede Wereldoorlog niet in actie komen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft Fliegerstaffel 19 op verschillende vliegvelden gestaan, zoals: Meiringen, Dübendorf,
Emmen, Thun, en Littau Kägiswil. De Zwitserse luchtmacht begon veel geld te kosten door de enorme expansie van het leger.
Om financiële problemen te voorkomen werd het systeem van de militie eenheden ingevoerd. Dit houdt in dat naast een aantal
operationele eenheden er ook eenheden waren die volledig uit reservisten bestaan. Fliegerstaffel 19 werd een van deze
reservisteneenheden die in Zwitserland worden aangeduid als militie-eenheden. Het
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
reservistenleger zou worden gefinancierd door het zogenaamde compensatiefonds. Dit fonds is ook verantwoordelijk voor de
nazorg van de militie soldaten na een mogelijke oorlog. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben de militiepiloten van
Fliegerstaffel 19 bijgedragen aan de luchtverdediging van het land. Pas vanaf 1945 werden de staffels op een vaste
basis gestationeerd. Fliegerstaffel 19 werd samen met Fliegerstaffel 11 op vliegbasis Alpnach gestationeerd waar de
conversie naar de P-51 Mustang begon. De P-51 was het laatste vliegtuig dat in dienst trad dat nog met een propeller
werd aangedreven. De toestellen hadden een maximale snelheid van 720 km/h, maar waren nog prima in staat om tussen de
bergen door te vliegen. In de loop der jaren waren de Mustangs verouderd en werd er gekeken naar een opvolger voor dit
toestel. De toestellen waren versleten en steeds vaker kreeg de Mustang last van technische mankementen die een gevaar
opleverden voor de vliegers.
Vanaf september 1956 schakelede Fliegerstaffel 19 over de DH-112 Venom. De eenheid stapte hiermee het straaltijdperk binnen.
Kort na de introductie van de eerste straaljagers bij de Zwitserse luchtmacht, werd Europa het middelpunt van de Koude
Oorlog. Het land werd genoodzaakt om de militaire efficiëntie zo hoog mogelijk te houden in deze periode. De militie-eenheid
Fliegerstaffel 19 moest naast de lucht- verdedigingstaak ook een offensieve rol gaan vervullen. Het was niet ondenkbaar dat
de Russen door Zwitserland zouden trekken als er een oorlog in Europa zou uitbreken. Zwitserland was geen lid van de NATO,
maar lag wel midden in het gebied dat het strijdtoneel zou zijn tijdens een mogelijke Derde Wereldoorlog. De Venom was het
eerste toestel dat ingezet werd tijdens het vliegen op instrumenten. Deze manier van vliegen stelde hoge eisen aan de
vliegers in die tijd, maar de efficiëntie van de toestellen nam wel aanzienlijk toe. Vanaf 16 september 1970 wordt voor
het eerst de snelweg gebruikt als uitvalsbasis in oorlogstijd. Fliegerstaffel 19 doet mee aan deze eerste oefeningen. Vanaf
1978 vliegt de eenheid ook met de Hawker Hunter. Het zou echter niet lang duren voordat Fliegerstaffel 19 als eerste
militie-eenheid overscha- kelt naar de Northrop F-5 Tiger. De vliegers worden in een 4 weekse cursus omge- schoold naar de
Tiger. Ook werden op Alpnach de Grotten in de bergen in gebruik genomen en werden de vliegers voorbereid op A2A en
nachtvliegen en escorteren.
De vliegers worden getraind in het opereren in groepen van maximaal 4 vliegtuigen. Tijdens de trainingsmissies nemen de
F-5-en van Fliegerstaffel 19 het regelmatig op tegen de veel geavanceerdere F/A-18 Hornet van de beroepseenheden. Het
vliegen tegen deze toestellen zorgt ervoor dat er continue nieuwe tactieken worden bedacht om de luchtgevechten uit te
voeren. De hoofdtaak van Fliegerstaffel 19 is tegenwoor- dig het bewaken van het Zwitserse luchtruim. De F-5 wordt
ingezet om ongeïdenti- ficeerde vliegtuigen te onderscheppen en identificeren. Aan het einde van 1994, werd Alpnach
gesloten als vliegveld voor straaljagers en werd Fliegerstaffel 19 gestatio- neerd op Mollis. Ook hier zou de eenheid
niet lang gestationeerd staan, want vanaf 2000 werd Fliegerstaffel 19 verplaatst naar Buochs. Ook Buochs werd na drastische
bezuinigingen gesloten en werd de eenheid verplaatst naar Glarus om vervolgens in 2003 te eindigen in Sion. Vanaf 2007
vliegt Fliegerstaffel 19 vanaf de vliegbasis Payerne in het westen van Zwitserland. De eenheid staat enkele weken per
jaar gestationeerd op Sion voor oefeningen zoals de Wiederholungskurses en de World Economic Forum (WEF). Naast de
luchtverdedigingstaak worden er ook vliegers voor de F/A-18 getraind bij Fliegerstaffel 19. Fliegerstaffel 19 is op
Payerne tegenwoordig onderdeel van Fliegergeschwader 14. De eenheid is daar een partner van de F/A-18 eenheid Fliegerstaffel
18. De militie-eenheden zoals Fliegerstaffel 19 zullen een belangrijke rol blijven spelen in de luchtverdediging van
Zwitserland.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|